Partnerem wydarzenia jest Województwo Lubelskie
„Lubelskie Smakuj Życie”
Kolejna, już LIX sesja terenowa z cyklu Spotkania przy Pomnikach Przyrody p n. „Walory Przyrodnicze Nadleśnictwa Janów Lubelski” odbyła się 15 czerwca 2024 r. pod patronatem Marszałka Województwa Lubelskiego w Lublinie, „Lubelskie Smakuj Życie”.
W sesji uczestniczyło 30 osób.
Uczestnikami sesji byli członkowie Ligi Ochrony Przyrody , nauczyciele przyrody i biologii, leśnicy, artyści oraz miłośnicy przyrody. Podczas całodniowego pobytu na terenie Nadleśnictwa Janów Lubelski promowaliśmy Lubelszczyznę, jej walory przyrodniczo – kulturowe w tym Kompleks Leśny Lasy Janowskie.
Po powitaniu z leśnikami, udaliśmy się do puszczańskiej miejscowości – Momoty Górne celem zwiedzenia, jedynego w swoim rodzaju kościółka parafialnego pod wezwaniem Świętego Wojciecha. Drewniany kościółek w Momotach Górnych zbudowany i ozdobiony rzeźbami przez jednego człowieka, księdza Kazimierza Pińciurka położony w centrum Lasów Janowskich, stanowi azyl dla odwiedzających ludzi, spragnionych ciszy i spokoju. Ten kościół – dzieło dwudziestoletniej pracy ks. Kazimierza, został uznany za perłę drewnianej architektury sakralnej. W 2007 r. został wpisany do rejestru Zabytków Województwa Lubelskiego.
Kolejnym punktem wyprawy był rezerwat leśnohistoryczny „Lasy Janowskie”.
Najpierw skierowaliśmy się pod monumentalny pomnik przedstawiający pięciu partyzantów i rozrywający się granat, autorstwa Bronisława Chromego. Upamiętnia on największą partyzancką bitwę II wojny światowej na ziemiach polskich, zwaną: bitwa na „ Porytowym Wzgórzu”. Przybyliśmy pod pomnik w 80 rocznicę tej bitwy, która rozegrała się 14 czerwca 1944 r. Był to nasz wyraz szacunku i hołdu wdzięczności oddany poległym partyzantom. Przebieg bitwy przedstawił Pan Nadleśniczy Bartłomiej Kosiarski. Tuż za pomnikiem nad brzegiem rzeki Branew znajduje się cmentarz poległych 120 partyzantów. Za cmentarzem biegnie, malowniczą doliną rzeki Branew, przez bór jodłowy- ścieżka spacerowa, nazwana „ Porytowe Wzgórze.”
Jeszcze przed obiadem dotarliśmy do Szklarnia w poszukiwaniu koników biłgorajskich. Szklarnia to osada leśna ; swoją nazwę wywodzi od huty szkła, która działała jeszcze za ordynacji zamojskiej. Aktualnie słynie z hodowli konika biłgorajskiego, wywodzącego się od tarpana. Na wielkiej polanie przyległej do ściany lasu obserwowaliśmy na kwiecistej łące, spokojnie pasące się koniki biłgorajskie. Były bardzo ostrożne i nie podchodziły do nas zbyt blisko ponieważ w stadzie znajdowało się kilka sztuk młodzieży, które były przez dorosłe osobniki troskliwie chronione.
W siedzibie Nadleśnictwa Janów Lub. obejrzeliśmy wystawę przyrodniczą prezentującą kulturę regionu oraz wykonywane zawody w tym dobrze rozwinięte garncarstwo i wykonywanie sit oraz bogactwo przyrodnicze Lasów Janowskich.
Po obiedzie wyruszyliśmy na zwiedzanie dalszej części rezerwatu „Lasy Janowskie”.
Dotarliśmy do pięknie położonego, leśnego uroczyska zwanego Kruczek. Tutaj, na piaszczystym, pagórkowatym terenie, w głębi puszczy, znajduje się stara kapliczka i stacje Drogi Krzyżowej. Te obiekty sakralne pamiętają odprawiane msze i modlitwy partyzantów w okresie II wojny światowej. Jak głosi legenda właśnie to odosobnione urokliwe miejsce wybrał na odpoczynek Święty Antoni podczas swojej pielgrzymki z Leżajska do Radecznicy.
W czasie dalszej wędrówki, odwiedziliśmy kolejny rezerwat, tym razem wodno- torfowiskowy, zwany „Imielty Ług”. Rezerwat ten swoją ochroną obejmuje rozległe bagna i torfowiska wysokie oraz przejściowe. Jest on ostoją dla wielu gatunków ptaków wodno- błotnych. Rezerwat ma bardzo ciekawe położenie. Chronione torfowisko i zarastające stawy wodne ”Imielty Ług” i Radełka położone w niecce, otaczają wydmowe wzgórza porośnięte lasami. Rezerwat ma bardzo bogatą florę i faunę. Na jego terenie występuje około 500 gatunków roślin naczyniowych, wiele gatunków ptaków chronionych i ssaków, a także płazów i bezkręgowców.
Ostatnim punktem sesji było podsumowanie przy ognisku pracowicie spędzonego dnia. Ognisko rozpalił zaprawiony harcerz, nasz przewodnik Pan Wiesław Wiącek. Byliśmy na terenie leśnego rezerwatu „Szklarnia”. W rezerwacie ochroną prawną objęto zespoły borowe i tereny bagniste. Podziwialiśmy sędziwe drzewostany jodłowe oraz strzeliste piękne sosny, rosnące po obu stronach, biegnącej przez rezerwat ścieżki przyrodniczej.
Był to wspaniały słoneczny dzień. Uczestnicy spędzili go bardzo aktywnie, słuchając leśnych opowieści pana Nadleśniczego Bartłomieja Kosiarskiego, maszerując ochoczo leśnymi duktami, podziwiali piękno lubelskiej przyrody. Ruch, świeże, czyste, leśne powietrze dodało energii i chęci do życia. Można powiedzieć, że uczestnicy wyprawy dzień, przeżyli zgodnie z hasłem „Lubelskie Smakuj Życie”.
